Een aantal jaren geleden luidde mijn goede voornemen voor het komende jaar steevast in de trant van:
Ik wens dat ik een jaar als het vorige mag hebben.
Wanneer ik dat uitsprak kwamen er nogal wat positieve reacties. Want het leek wel of ik een goed leven had en daar content mee was. Meer moest ik niet ‘hebben’. Het leek ook wel of ik volledig aanvaard had waar ik was in mijn leven.
Wanneer ik dit nu lees knettert het in mijn hoofd. Het klopt niet meer. Want de boodschap die ik toen meegaf (aan mezelf) was dat ik op een soort eindpunt was gekomen waar ik alles had en deed wat ik wilde. Bijvoorbeeld veel op reis gaan, wandeltochten maken en boeken lezen.
Dat eindpunt bleek echter een orgelpunt te zijn.
Tussen haakjes (een orgelpunt is in een muziekstuk een soort van pauze, hoogtepunt of climax… waar de spanning op zijn hoogst is, voordat er een ontlading of oplossing volgt). Alleen, de oplossing in de vorm van geluk kwam maar niet…
Mijn orgelpunt bleek een aangehouden langgerekt moment van plezierigheden te zijn. Om zoveel mogelijk van wat ik dacht gelukkig te worden, te proberen vasthouden.
Ik wist niet beter. Ik deed dit nogal op een kinderlijke manier en zonder het meteen te willen beseffen gebeurde net het omgekeerde: ik voelde me hol en leeg. Omdat ik mijn leven alleen maar leidde aan de hand van de dingen die ik beoordeelde als leuk/niet-leuk, plezierig/niet-plezierig, gemakkelijk/moeilijk.
Mijn leven werd een saaie en afstompende beleving.
Want wat ik deed bleek zonder echte betekenis te zijn. Het was gestoeld op alleen maar plezier maken. Op het ‘krijgen’ van goede dingen. En niet het ‘doen’ van het goede.
De afgelopen jaren stonden in het teken van een transitie. Eentje waar ik tijd, inzet en toewijding voor nam en neem.
Ik heb niet plezier op korte termijn verbannen, maar wat meer ingrediënten in mijn levensbrouwsel toegevoegd.
En daarmee zijn mijn goede voornemens voor het komende jaar, naast het genieten (de plezierige ervaringen) het cultiveren van het volgende:
- Leven volgens mijn waarden: Mijn keuzes en acties zullen in lijn zijn met de waarden die echt belangrijk zijn voor mij.
- Een persoonlijke missie nastreven: Ik zal werken aan doelen die mij vervullen en een positieve impact hebben op de wereld.
- Emotionele onafhankelijkheid cultiveren: Ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn eigen geluk en welzijn.
- Verbondenheid zoeken: Ik zal resoneren met anderen en me overgeven aan een groter geheel, aan het leven zelf.
- Gewenst gedrag tonen: In plaats van mezelf te bekritiseren, zal ik streven naar gedrag dat mijn groei en welzijn bevordert.
En zo zijn mijn goede voornemens geen wensen die als vanzelf uit de lucht gaan komen vallen zoals de lotto winnen en ben ik dus minder afhankelijk van geluk ‘krijgen’. Ik ga mijn verantwoordelijkheid nemen en de handen uit de mouwen blijven steken.
Ben jij klaar voor een nieuw begin? Ik heb alvast een klein geschenk voor jou.
Een goed leven, een leven in welzijn begint met leven in overeenstemming met je waarden – niet de waarden die je zogenaamd hebt geërfd van familie, vrienden, instellingen of van de samenleving, maar die je voor jezelf hebt geïdentificeerd.
Waarden leiden tot waardevol gedrag en handelen. Het is dus een bijzonder praktische benadering van het leven.
Ik schreef een zelfcoaching gids en werkboek waarmee je aan de slag kunt om jouw waarden te ontdekken:
Zelfcoaching gids – Ik leef een waardenvol leven – Peter Blanckaert