Groene velden

Metaforen, daar maak ik graag gebruik van. Wonderlijk hoe wij in staat zijn verhalen en metaforen te verzinnen en zo elk onze eigen betekenis kunnen in het leven roepen. Deze week werd mijn aandacht gewekt door de zin het gras zal altijd blijven groeien… Mijn brein ging onmiddellijk gedachten en linken verzinnen en vond per toeval een toepasselijk citaat. Het werd het begin van dit bericht vol met grasvelden. De tekst waar het mee begon heeft weliswaar een volledig andere context en betekenis dan wat ik hier van heb gemaakt. Fascinerend!

(…)
In every place that I will be
And still the warm winds will blow
Still all the rivers flow
And still the green grass will grow
In every place I choose to go
(…)

Peter Gabriel, And Still

Geklets

Toen ik na onnoemelijk veel tijd van nadenken en reflectie eindelijk had beslist en dacht dat ik op de plaats was aangekomen waar ik moest zijn, zag ik het weer gebeuren. Niet onmiddellijk. En ik was me er ook niet meteen van bewust. Maar ook hier zag ik na een tijd dat het gras groener werd aan de overkant. Had ik wel de juiste beslissing genomen? Ik moest denken aan een collega van mij, die na een uitgebreid afscheid, een paar maand later plots terug aan mijn bureau stond. Ons gras bleek uiteindelijk toch groener te zijn.

In beweging komen wil niet per se zeggen dat er een verandering moet plaats vinden in de buitenwereld. Soms, maar niet altijd, is een verandering van omgeving, omstandigheden en mensen niet wat je nodig blijkt te hebben. Soms stappen wij mensen in dezelfde valkuilen en beleven steeds diezelfde patronen. En dat terwijl we die net wilden vermijden in een andere omgeving.

Iedereen weet

Soms zit de beweging in onze binnenwereld. Dat kan bijvoorbeeld een andere kijk of voorstelling van de dingen zijn. Dit wetende maakt natuurlijk nog niet dat wij zomaar ons eigen gazon gaan verzorgen. Soms zijn we bang om in onze eigen tuin te vertoeven of gaan we die opleuken met veel toeters en bellen. En wie weet blijkt dat voorgestelde fris van alle onkruid ontdaan gazonnetje wel een weelderige wilde tuin met ontelbare bloemen en kruiden. Zo eentje waarvan de buren aan de overkant zeggen dat die dringend eens moet gemaaid worden omdat het op niet veel trekt en zeker niet in hun straatje past. Stel dat die wilde tuin nu de plek blijkt te zijn waar jij graag vertoefd?
En wat als de moestuin waar je uren in hebt gewerkt, het niet meer waard is? Of misschien wil je wel geen eigen tuin en vind je het leuk steeds verder te trekken tussen de groene velden? Of denk je van volgende mogelijkheid? Je kunt jouw bestaande tuin, die je door een of andere overtuiging hebt verwaarloost, met een ander perspectief of voorstelling bekijken en de motivatie vinden om er terug graag aan te werken en er je eigen plekje van te maken.

Je kunt trouwens altijd een andere voorstelling vinden die inspirerend en empowerend is, een denkbeeld dat je groter maakt. Dat is althans waar ik overtuigd van ben. In jouw ervaringswereld is dat de overgang van het ene symbolische of metaforische mentale landschap naar een ander. Bijvoorbeeld van een dor grasveld naar een mals groen gazonnetje. Of van een zeer drukkend en levendig regenwoud naar een droge en rustige woestijn. Het is maar wat jij op dat moment nodig hebt natuurlijk. Verschillende mensen kunnen zeer wisselend en anders reageren bij één bepaalde omstandigheid. Bij zulk een proces kan het zijn dat je jouw bestaande waarden en aannames wel eens in twijfel gaat trekken. Dat kan gepaard gaan met gevoelens zoals bijvoorbeeld angst, schaamte of onzekerheid. Maar mag ik je daarbij helpen? Samen exploreren in de groene velden van de buitenwereld of misschien in jouw binnenwereld waar je je eigen grasveld leert kennen.

Wanneer we pijn hebben of in verwarring verkeren, en onze geest zich koppig met de oorzaak daarvan bezighoudt, is het vaak helend om onze gedachten op schoonheid te richten. (…) Moeder Natuur is helend. Ze omgeeft ons met schoonheid die, als we dat toestaan, onze wonden kan verbinden en ons hart kan verrukken. (…) Zelfs als we midden in een grote stad in een appartement wonen, kunnen we bloemen kopen die hun gezichtjes naar ons opheffen, dankbaar voor water en het voedsel dat we ze geven.

Sue Patton, Een bron van kracht. Meditaties voor sterke vrouwen.

Bij mij resoneert de zin mijn gedachten op schoonheid richten. Ik zie daarbij een open landschap met wilde, in de wind bewegende grassen… Het opent mogelijkheden. Ik voel de wind in mijn verbeelding ruisen, terwijl ik steeds verder wandel…

Welk beeld kan jou doen stralen?

Word wie je wil worden!
Een mens wordt veel meer bepaald door de toekomst met intenties en bedoelingen dan door het verleden met vele ‘oorzaken’ en ‘factoren’.

Kun jij dit? Ja! Jij kunt dat.
Voor welke waarden en overtuigingen wil jij staan?
Welke beperken jou? Welke laten je bewegen?

Bij welke voorstelling voel jij je groter worden?

Heb je een vraag of weet je niet goed wat te verwachten wat coaching is, aarzel dan niet om mij te mailen: coach@peterblanckaert.be


De song waarmee het begon. Een andere context, maar wonderschoon…

Afgelopen herfst was ik aanwezig op de i/o-tournee in Antwerpen waar dit nummer is gespeeld. Dit is een vertaling van de notities bij het nummer:
And Still, geschreven door Peter Gabriel, is misschien wel een van de meest persoonlijke nummers die Peter Gabriel ooit heeft geschreven. Het is niet alleen een elegie, het is ook een verkenning van de aard van het geheugen: hoe het ons bindt, hoe het ons beveiligt. Toen mijn moeder stierf, wilde ik iets voor haar doen, maar het heeft even geduurd voordat ik me comfortabel en afstandelijk genoeg voelde om iets te kunnen schrijven. ‘Ik probeerde ook een beetje te schrijven in de stijl van de muziek waar mijn ouders op reageerden, dus ik denk dat er waarschijnlijk wat muziek uit de jaren 40 is die een invloed op het nummer heeft gehad. In het midden wilde ik een mooie melodie voor mijn moeder schrijven. Ze hield van klassieke muziek, dus we hebben daar een prachtige cello die speelt. Het heeft even geduurd om dat goed te krijgen, het mag niet te emotioneel of te strak gespeeld zijn, maar ik denk dat we er uiteindelijk zijn gekomen.’ En Still was een opvallend moment in de recente i/o-tournee, met de cellopartij gespeeld door Ayanna Witter-Johnson, maar in de studio-opname komt de solocello met dank aan Ian Burdge van het New Blood Orchestra.

And Still is het elfde en voorlaatste nummer van Peter Gabriels album i/o. Dit is de Bright-Side Mix, door Mark ‘Spike’ Stent, uitgebracht op de nieuwe maan, maandag 13 november 2023.

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te blijven gebruiken, accepteert u ons gebruik van cookies.