Dag van de vrijheid

Vandaag 9 november is het Wereld Vrijheidsdag (World Freedom Day), de dag dat de Berlijnse Muur viel in 1989.

Een idee van vrijheid die veel mensen lijken te hebben is kunnen worden en doen wat ze maar willen.

Als ik dan kom tot een invulling in mijn leven van deze definitie is dat onder andere fantaseren over het achterlaten van alles en het leven op een berg [of misschien in de vallei om dan toch niet helemaal afgesloten te zijn [ai, ik krabbel al een beetje terug]]. Maar van wat loop ik dan weg? De chaos en lastigheden van deze huidige wereld? Vrij willen zijn van stress en angst, frustrerende personen, lastige situaties, financiële moeilijkheden, gezondheidsproblemen, de dagelijkse sleur, afleiding, mij ontoereikend en afgewezen voelen… ?

Misschien hunker ik niet echt naar de berg, maar naar vrijheid. Eenvoud en ruimte. Een plek waar alle opties open zijn. Maar ben ik wel zo vrij daar op mijn berg? Ik zal misschien wel een hoop verplichtingen en regels kwijt zijn, maar ik heb sowieso mensen nodig om maar te kunnen leven en dus blijven er een hoop beperkingen en voorwaarden. Is er wel een plek op de wereld waar er totale vrijheid is? Waar niets meer in de weg zal komen om te doen en laten wat en wanneer ik maar wil?

Wat is dan vrijheid?

Een andere mogelijke kijk vond ik in de levenskunst.
De anderen of de omstandigheden zijn niet verantwoordelijk voor mijn emoties en mijn levenservaringen. De gebeurtenissen zijn op zich neutraal. Die doen niks.
Emoties kan ik niet rechtstreeks beïnvloeden, maar als ik mijn denken en mijn perspectief ga veranderen, gaat ook de ervaring en gaan dus ook de emoties veranderen.
Dit zou je het uitoefenen van vrijheid kunnen noemen. Daar zit het woord oefenen in. Daar heb ik niet per se een berg voor nodig.

Het is tegelijkertijd een bevrijdend maar lastig idee: de vrijheid vinden in mijn huidige leven, zonder iets te hoeven veranderen. Trouwens, gaat iets leren eigenlijk wel over moeilijk of gemakkelijk? Bij wie gemotiveerd is komt die vraag misschien niet eens op.

Als ik er zo over doordenk: wanneer ik vrij ben van lastigheden heb ik meer vrijheid en ruimte om iets te bereiken. Dan kan ik een positieve keuze maken en me engageren, er volledig voor gaan, mij ontplooien en ontwikkelen. Dan ben ik misschien niet in een plaats waar alle opties open staan maar in een plaats vrij van lastigheden om iets te bereiken.

Als ik de mogelijkheden bekijk om deze vrijheid op elk moment te beoefenen, begin ik veel meer keuzes te zien:
Als ik erover nadenk om uit een vervelende situatie met anderen te stappen, omdat ik het beu ben om in frustrerende conflicten te zitten, kan ik misschien vrede vinden door die vervelende emoties waar te nemen, ze er te laten mogen zijn om ze te kunnen laten gaan. Dit zou mij in staat kunnen stellen om met meer mededogen naar anderen te kijken en zou daardoor de hele relatie kunnen veranderen. Niet noodzakelijk, maar er is een mogelijkheid. En wanneer ik bijvoorbeeld gefrustreerd ben over mezelf, kan dit het begin zijn van een vriendelijkere relatie met mezelf.

Emoties laten gaan… of loslaten. Maar hoe kun je iets loslaten dat je niet vast hebt? Misschien vind je in volgend tekstje ergens betekenis om iets in beweging te brengen: Ontmoeting Een tekst over jezelf ontmoeten).

In plaats van iets te vermijden om vrij te zijn van de stress, kan ik vrijheid vinden om de taak uit te voeren. Dit stelt mij in staat om vrijheid te vinden in elke activiteit: schoonmaken, opruimen, schrijven, in een team werken,… .

Ik kan uiteindelijk vrij zijn om alles te doen: een bedrijf starten, een tekst schrijven en publiceren, mijn creaties op sociale media zetten, online contact maken met mensen, op een podium staan, een beweging creëren. Omdat de dingen die mij eerder beperkten, niet langer beperkingen zijn, kan ik vrij zijn om al deze dingen te doen.

Hoe zou dat zijn?


Wat betekent vrijheid voor jou? Wat doe jij met vrijheid? Of wat niet?
Wat is jouw aandeel? Wat zijn jouw mogelijkheden?
Wat kun je zelf doen?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te blijven gebruiken, accepteert u ons gebruik van cookies. 

Ontdek meer van Peter Blanckaert

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder