Rust is geen vakantiebestemming, maar een manier van reizen

Dat klinkt schoon eh, zo’n titel. Het is bijna een quote om in een scheurkalender te zetten. Maar wat betekent dat eigenlijk dan alleen maar mooie woorden die tot de verbeelding spreken?

Hier is mijn versie. Ik ben benieuwd naar jouw versie.

Ik hoor het vaak in mijn coaching gesprekken: “Ik wil meer rust in mijn leven.”

Maar hoe zou het zijn als we rust niet als eindpunt zien, maar als een kunst van zijnaanwezig zijn.

Een vogel vangen door harder te rennen is een mogelijkheid, terwijl we enkel hoeven te leren kijken, die vogel waar te nemen. Wie doet dat nog? Stil zitten en kijken? Dat blijkt voor veel mensen nogal lastig te zijn.

Maar is rust echt zo simpel te bereiken als gewoon niets doen? Iedereen weet hoe je moet rusten, toch?

Wat maakt dat jij NU geen rust vindt?

  • Welk stukje moeten laat jij nog niet los?
  • Welke zelfopgelegde regel voelt als een val?
  • Hoe ziet dat er eigenlijk uit voor jou, rust? Is het een lege agenda, of een geest die mag zwerven?
  • En wat doe je als de wereld blijft schreeuwen terwijl jij eigenlijk “Nu even niet” zou willen?

Niet alleen de drukte buiten, maar de innerlijke verantwoordelijkheidsacrobatiek houdt ons wakker.

Rust als paradox

Het verlangen naar rust kan een listige valkuil zijn. Wie denkt: “Als ik hier eenmaal ben, dan…” ontdekt vaak dat de echte vraag niet “Hoe kom ik er?” is, maar “Waarom ren ik weg?“. Misschien verlang je niet naar stilte, maar naar zin naar ogen die jou echt zien, naar ruimte om te groeien zonder afrekening.

De verborgen taal van rust

Als life coach ontdek ik vaak: achter de vraag om rust schuilt een verlangen naar leven in plaats van overleven. Naar dagen die glanzen van betekenis in plaats van leegte. Naar resonantie die voedt in plaats van uitput.

Jouw pad?

Het begint met een simpele vraag: “Wat verlang ik?”. Soms is de weg naar rust geen sprint, maar een samen dansen met de chaos – mét vallen, mét lachen, mét vlekken op je hemd.

Uitnodiging

Niet jagen op rust, maar leren luisteren naar wat het fluistert. Want wie rust niet forceert maar omarmt als levenspartner, ontdekt misschien wel: Het was nooit een bestemming, maar altijd al het landschap onderweg.

Wil je samen het kompas vinden dat past bij jouw reis?

Het antwoord ligt niet in een methode, maar in de moed om te vragen: “Wat heb ik nu écht nodig om te bloeien?” 🌸

Dit is géén handleiding, maar een uitnodiging om te spelen met wat rust voor jou betekent.