Naar aanleiding van het bericht Stoïcisme leeft op onder jongeren op TikTok en Instagram: draait Seneca zich om in zijn graf? | VRT NWS (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/20/stoicisme-heropleving-antieke-filosofie/) kwam er tijdens het lezen van het artikel bij mij een soort ambetantigheid naar boven. Bij het uit de grond stampen van mijn onderneming ben ik zelf op zoek naar een soort van stem. Eentje om mij zichtbaar te maken voor de buitenwereld. Die stem giet ik in berichten en artikels die ik publiceer op sociale netwerken en mijn website. En daarvoor gebruik ik hier en daar wijsheden en citaten van anderen, waaronder die van mensen waar ik naar opkijk.
De lijn waarop ik loop lijkt soms flinterdun. Want (dit zijn de vragen die bij mij omhoogkwamen tijdens het lezen van het artikel):
- hoe schrijf ik teksten zonder dat ik advies geef hoe iemand zou moeten leven of met problemen zou moeten omgaan? Want hoe zou ik dat al kunnen weten?
- hoe oprecht zijn mijn schrijfsels als ik tracht ook mijzelf zichtbaar te maken om bijvoorbeeld mensen warm te maken naar mij toe te stappen omdat ik ze kan helpen als coach?
- hoe kan ik een weg vinden om het leven en geluk niet als commercieel product te zien?
Wat zijn dan mijn drijfveren om teksten te schrijven?
Er is natuurlijk een onderliggende waarde waar ik meer van wil in mijn leven: een toevoegde waarde zijn voor de wereld en de mensen om me heen. Daarvan is coaching bijvoorbeeld een uitvloeisel.
Ook de waarde openheid: het openstaan voor mogelijkheden. Mensen die bij mij op gesprek komen kunnen heel andere mogelijkheden, oplossingen en zienswijzen hebben dan degene die ik zelf ontdek en kies. Daarom probeer ik mijn teksten zo open mogelijk te schrijven zodat wie ze leest een soort van self-empowerment kan ontdekken… Dat is toch mijn betrachting.
Het uitvogelen en uitschrijven van deze teksten geven mij alvast een gevoel van kracht en zelfbewustzijn. Ze bekrachtigen wat ik wil bereiken in mijn leven.
Wees wie je bent. Niet wie de wereld wil dat jij bent.
Jij, beste lezer, kunt je afvragen of je wel gelukkig wordt of gediend wordt van bepaalde zaken die anderen zeggen. Ja, ze kunnen weldegelijk een hulp of inspiratie zijn. Maar soms laten we ons meeslepen door de verwachtingen en normen van de samenleving. Dat correspondeert niet altijd met je eigen spoor.
Jij als mens weet wat je moet doen. Ook al zitten die antwoorden nogal diep verstopt en zijn ze misschien overspoeld met gedragspatronen en lagen van verdediging en aanvallen om jezelf te beschermen.
Wat ik hier vooral wil zeggen: lees al die citaten en wijsheden, ga eventueel naar een coach, maar ga vooral zelf op zoek naar jouw pad en naar jouw mogelijkheden! Er ligt een wonderlijke wereld open voor iedereen die hem wilt zien.
Welke waarden heb jij in je leven?
Welke betekenis geef jij aan de dingen?
Wie of wat zijn jouw inspiratiebronnen?