Wat was het eenvoudige leven een verademing. Natuurlijk was er in die maand vakantie geen actielijst of werk die op me stonden te wachten. Ik had de keuze genomen om dan ook niks van werk en dus constante druk mee te nemen.
Er was alleen een rugzak met een boek en een wandeling in het verschiet.
Eenvoud in het alledaagse betekent voor mij meer ruimte creëren voor wat anders geen mogelijkheid tot ontstaan krijgt. Het gaf me de kans om te vertragen, mijn gedrag en gedachten waar te nemen en daarover door te denken. Wat niet wil zeggen dat dit altijd puur genieten was. Want ook ‘negatieve’ gedachten en daaruit ontstane emoties en ongemak ontstonden even gemakkelijk in diezelfde ruimte.
En wanneer de koude van een stormavond door alle spleten naar binnen waait dan is er maar één ding waar ik mee bezig was: mij proberen verwarmen.
Dat eenvoudiger leven was ik al een tijd bewust mee bezig – ik bezit nog altijd meer dan genoeg – maar het gaat verder dan het reduceren van spullen en het ‘vinden’ van rust. Het gaat ook om het cultiveren van focus of aandacht en dus voor één iets tegelijkertijd. En deze intentie kon ik dan ook meenemen naar huis.
Een korte affirmatie die ik hierbij gebruik wanneer ik iets aan het doen ben, is:
“Wanneer ik wandel, wandel dan.”
“Wanneer ik schrijf, schrijf dan.”
“Wanneer ik lees, lees dan.”
“Wanneer ik het koud heb, warm dan op.”
Het is een eenvoudige instructie om maar één iets tegelijkertijd te doen wanneer ik merk dat ik afgeleid raak om tussendoor nog iets anders te doen.
En ook daar had ik mijn GSM bij de hand – Wanneer ik scrol, scrol dan 🫡. Het was een geschenk dat we op enkele afgelegen plekken geen bereik en wifi hadden. Zoals deze hut, ergens ver afgezonderd van de bewoonde wereld in een baai (dat we daar niet overvallen zijn geweest door piraten… 🏴☠️🌴)…