Het was nogal verschietachtig toen ik de eerste tabel af had. Als ik al geen reden had om te ondernemen (in de breedste zin van het woord), dan heb ik het nu wel. Hoe lang kan een mens wachten en uitstellen of blijven doorgaan in de dagelijkse beslommeringen, die er natuurlijk altijd gaan zijn… maar toch… Note to self: this is a wake up call.
Vooral de laatste tabel, dat kwam een maand of twee geleden binnen bij mij, knal… daar is het mee begonnen dat ik echt besefte dat we hier maar één keer zijn.
En met wat houd ik me soms bezig, met zo’n idioot gedrag als scrollen bijvoorbeeld. Maar ook het omgekeerde: blijven doorgaan en niet luisteren naar mijn lichaam die soms rust nodig heeft.
Laat deze dan gewoon maar eventjes binnenkomen. En voor de jongere mensen, ach, ik zou ook niet geluisterd hebben zoveel jaar geleden… 🙈
Levenskalender
