moed

In een recent coaching gesprek kwam ik oog in oog te staan met een oud bekend patroon: het vechten tegen een situatie die ik niet kan veranderen. Net als in grote wereldconflicten levert deze kleine persoonlijke oorlog alleen maar meer lijden op.

Mijn eerste video: Zonder actie en handelen kan ik geen zelfvertrouwen opbouwen.

Leer vertrouwen op je eigen capaciteiten, niet op externe omstandigheden. Ik geloof dat moed inhoudt dat je angst voelt en toch vooruit gaat. Als coach sta ik klaar om je bij te staan op jou reis.

Aarzelende pogingen om inkt op papier te zetten… dit vereist moed blijkbaar.
Komt mijn terughoudendheid voort uit een angst voor mezelf?

“Denk positief!”“Laat het los!”“Neem voldoende rust!”“Doe wat je graag doet!”“Stop gewoon met piekeren!”“Gewoon doen!” Allemaal goed bedoelde adviezen en tips die we maar al te vaak krijgen of zelf geven aan anderen. Maar hoe komt het toch dat we dat allemaal al weten en toch niks ondernemen? Of er op een gegeven ogenblik dan toch vol goede moed en wilskracht aan beginnen… slabakken… uitstellen… vluchten… stilvallen… stoppen. Hoe is dat bij jou? Hoe begin je aan iets? Hoe hou je…